Kompleks budynków Reformatów w Żurominie to niezwykły przykład architektury barokowej, który przyciąga uwagę nie tylko swoją estetyką, ale także bogatą historią.
Powstał w latach 1715–1780, tworząc jednocześnie miejsce duchowego i społecznego życia regionu.
Kościół oraz klasztor, które tworzą ten zespół, zachwycają swoim detalem i przemyślaną kompozycją, stanowiąc ważny punkt na mapie zabytków Żuromina.
Historia
Obiekt, o którym mowa, składa się z dwóch ważnych elementów: kościoła noszącego wezwanie Świętej Trójcy oraz budynku poklasztornego. Warto zaznaczyć, że w przeszłości, aż do roku 1773, w klasztorze znajdowały się zakony jezuitów. Po rozwiązaniu tego zgromadzenia, odpowiedzialność za opiekę nad kompleksem przejęli franciszkanie reformaci, którzy zarządzali świątynią do momentu jej kasaty w 1865 roku.
Warto wspomnieć, że po 1865 roku, aż do roku 1908, kościół przez długi czas służył jako miejsce zamieszkania wikariusza parafii Lubowidz. Dopiero w 1908 roku kościół uzyskał status samodzielnej parafii, co znacząco wpłynęło na jego dalszy rozwój i funkcjonowanie.
Dalsze wydarzenia związane z budową kościoła obejmują renowację, która miała miejsce w 1969 roku, a także w latach 1997–2000, co podkreśla znaczenie tego miejsca w społeczności lokalnej. Obiekt znajduje się przy ulicy Tadeusza Kościuszki 4, co czyni go dostępnym dla wszystkich, którzy pragną go odwiedzić.
Przypisy
- Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 18.04.2010 r.]
- Historia kościoła. www.parafiazuromin.pl. [dostęp 21.01.2013 r.]
Oceń: Kościół i klasztor Reformatów w Żurominie